Geçmişe Takılı Kalma Daha Genciz

Bugün bir arkadaşım bir sınavından bir sorusunda ufak bir hata yaptığından biraz canı sıkılmıştı. Üç kişiydik. Oturuyorduk. Üçüncü kişi geçmişi değiştiremeyeceğimizle ilgili bir şeyler söyledi. Ben de dedim:

"Zaman makinesi yok maalesef. Gidip de geçmişi değiştiremeyiz."

Üçüncü kişi de haklı olduğumla ilgili bir şeyler dedi.

Ben de ekledim:

"Olsa ben zaten kullanırdım."

Peki ben ne yaşadım ki bu kadar pişmanlık içindeyim. Bilmiyorum (en sevdiğim cümle).  Her şey bir pişmanlık gibi geliyor. Bir seçim yapmaktan çekiniyorum. Ya yanlış olursa. Yanlış benim için çok güçlü bir kelime. Küçüklüğümde benim yaptığım bir seçime kötü diyen birileri olmadı. Birilerinin engeliyle çok karşılaşmadım. Kendime yapıyorum. Kendim kendime engel oluyorum. Bir de seçim yaptığım zaman da beğenmiyorum. Hala zararlı bir düzeyde mükemmeliyetçiyim. Bu blog da her an bırakılmaya yüz tutmuş bir yapı. Gerçi kimse de okumuyor. İnsanlara sesimi duyurmak istiyorum. Gerçi bu yazılanlar çok da orijinal değiller. Bilindik varoluşssal sancılardan başka bir şey değil. 

Yeteneksiz. 

Yetersiz.

Sus beyin.

Kafam her bir yerde. Şuanda yazarken bile kafam bir yerlerde. Müziğe sinir oldum şimdi. Müzik dinlemeyi severim. Sevdiğim şarkıları burada da paylaşmak isterim. Instagram gibi platformlarda sevdiğim müziklerin sözlerini paylaşıyorum. Şimdi başlayayım bari burada. Şarkıyı da veririm belki buraya kadar okuyan 1(bir) kişi de beğenir. Yaşamakla ilgili bir şarkı

Sometimes it feels like I don't belong here
Roots can't take hold 'cause I don't fit
Can't see the way out through all my tears
I know they always say to hold on for better days

Bu sözler benim durumumu çok iyi anlatıyor. Bazen gerçekten buraya ait hissetmiyorum. Hissetsem bile bence buranın kökleri beni tutacak gibi değil. Ağlamıyorum artık. Ama ağlamışım gibi önümü göremiyorum. Herkes de şunu diyor:

"SIK DİŞİNİ. Güzel günler yakında."

Umudum kalmıyor bazen.

Geri de doldurulur mu bilmiyorum. Belki depo deliktir.

"O kişi peki seni kurtaracak mı? Sen sadece bir kurtarıcı mı arıyorsun?"

Kendin kurtulacak güç mü bulamıyorsun. Zorlanmak mı istemiyorsun. Çevrende çok çift yok deniliyor ama var aslında. Dünya sadece bizim etrafımızda, bizim çevremizde dönmüyor. Aslında bakarsan, çoğunlukla o eksende dönüyor. Onlar birer yabancı ama onlar için biz de yabancıyız. Bazı gördüğüm kişileri özellikle konuştuğum ve beğendiğim kızları unutmuyorum. Bugün bir tanesini gördüm ve hatırladım tekrardan. Nerede tanıştık, konuştuk, hatırlamıyorum. Yanında olan adama baktım. Sakalı karışık ve uzundu. İnsanları dış görüşünden yargılamamak lazım. O adam belki cidden iyi biriydi veya kız gerçekten çekilemez biriydi. 

Kim bilebilir birinin dışından etiketi olmadığı sürece
Nesnel mi öznel mi etiketler
Bence öznel
Nesnel insan olamaz, olmaz
Daha yapmadılar

Sapyoseksüellere selam olsun
Bir biz akıllı kaldı bu deli dünyada
Yoksa hep mi deliydik şimdi kendimizi akıllı zannediyoruz.